Międzynarodowy instytut
neuroterapii

Neurorefleksologia stóp

Tradycyjna refleksologia stóp jest metodą bardzo starą, korzeniami tkwiącą w Chinach oraz w Egipcie. Praca manualna na stopach oraz punktach akupunktury znajdujących się na przebiegu kanałów pozwala dostosować terapię również do problemów neurologicznych , łączyć ją z pracą na twarzy, czaszce, dłoniach. Neurorefleksoterapia stóp to metoda, ktora dała nam również możliwość radzenia sobie z problemami układu mięśniowo-szkieletowego, poprzez stymulację punktów powiązanych z mięśniami oraz nerwami obwodowego układu nerwowego.

Historia 

• Pewien rodzaj masażu stóp był rozwinięty w Ameryce przez rdzennych mieszkańców -  Indian, którzy najprawdopodobniej wiedzę tę otrzymali od Inków.
• Początek XX wieku to okres rozkwitu metody. Do dziś uważa się, że matką refleksologii stóp jest amerykańska terapeutka Eunice Ingham ( 1879  -1974).

Bardzo wielu terapeutów na świecie wzorowało się na jej pierwszych publikacjach. Przez lata w Ameryce i Europie utworzono wiele szkół, w których można nauczyć się tej terapii. Różnice tkwią nie tylko w technice wykonywania zabiegów ale również w rozmieszczeniu stref na powierzchni stopy.

• Rewolucja w refleksologii została zapoczątkowana przez dr. Jezusa Menzanaresa, który przeprowadził badania mające na celu wyjaśnienie neuro-fizjologicznych podstaw działania neurorefleksoterapii, stworzenie bardziej szczegółowych map, tzw. mikrosystemów, oraz wykonanie biopsji tzw. depozytów oraz ocenie tych zmian.

Depozyty to struktury znajdujące się w tkance podskórnej i mięśniowej pomagające w ocenie stanu zaburzeń czy dysfunkcji występujących w organizmie. 30 letnie badania dr Manzanaresa  pozwoliły na rozszerzenie i wzbogacenie nowej refleksologii o możliwość diagnozowania na innych mapach somatotropowych.